Valérie Torro. Mielopatía z Syndromem Arnold Chiari I, Dyskopatie C5-6 i C6-7

Published by ICSEB at 10 febrero, 2009

Data operacji: luty 2009

Nazywam sie Valerie, mam 43 lata i mieszkam we Francji. Jestem chora na Syndrom Arnolda Chiari I.

Wszystko zaczęło się po pierwszym porodzie 11 lat temu. Zaczęłam mieć silne bole głowy podczas kaszlu, kichania i śmiania się. Z czasem bole stały się silniejsze i częste, trudne do kontrolowania.

Dwalata temu w 2007 roku poprosiłam mojego lekarza o rezonans kontrolny moich dyskopatii. Okazało się jednak że wykryto Syndrom Arnolda Chiari I.

Umowiłam się na wizytę do neurologa i neurochirurga ponieważ z powodu boli nie mogłam pracować.

Neurochirurg oznajmił że może mnie zoperować, chociaż jeśli jestem w stanie wytrzymać bol lepiej się nie operować ponieważ nie może zagwarantować mi poprawy. Zdecydowałam że nie poddam się tak niebezpiecznej operacji bez gwarancji poprawy.

Przez ostatnie 2 lata brałam mnostwo lekow przeciwbolowych i uspokajających co spowodowało że przytyłam ponad 20 kilo a moje samopoczucie nie polepszyło się.

Znalazłam w Internecie stronę Dr. Royo i od raz skontaktowałam się z pacjentami z Francji. Postanowiłam pojechać do Barcelony w lutym 2009 roku ponieważ nie chciałam poddać się odbarczeniu stosowanemu we Francji.

Doktor przyjął mnie w poniedziałek, we wtorek zoperował a w środę dostałam wypis.
Co za radość kiedy przestała boleć mnie głowa!!!!
Minęło 7 miesięcy od operacji i czuję się bardzo dobrze.

Niektore symptomy nie zniknęły ale przedstawiam te ktorych już nie ma:

– bole głowy
– brak siły
– bole kości i klatki piersiowej
– problemy z oddychaniem
– nietrzymanie moczu

Czasami czuję lekką niestabilność ale z każdym dniem parestezja jest coraz mniejsza.
Trzeba być cierpliwym i z czasem mam nadzieję że wszystko wroci do normy. Najważniejsze dla mnie jest to że moje corki w końcu odzyskały swoją mamę.

Bardzo dziękuję Dt. Royo i jego ekipie za przywrocenie mi chęci do życia.

E-mail: [email protected]