Marisa Toscano. Syndrom Arnolda Chiari I. Skolioza. Dyskopatia C5-C6, D8-D9. Wystę kręgów L4-L5, L5-S1.

Published by ICSEB at 4 junio, 2009

Data operacji: czerwiec 2009

Musiałam czekać wiele lat zanim poznałam przyczynę mojego złego samopoczucia. Moje symptomy były mieszanką różnych możliwych chorób. Nie jestem w stanie zliczyć u ilu lekarzy byłam. Nikt nie traktował mnie poważnie, żaden z lekarzy nie wykrył nigdy organicznych przyczyn mojego złego samopoczucia dlatego zaczęto myśleć że to problemy nerwowe manifesowały się poprzez ból fizyczny, dlatego jedyne co słyszałam to że powinnam się uspokoić i starać się przezwyciężyć nerwicę.

Byłam całkowicie rozchwiana emocjonalnie, nieustannie umawiałam się na wizyty u różnych lekarzy, stałam się ciężarem dla mojej rodziny.

Moje bóle szyji stały się silniejsze, lekarze zlecili rzonans magnetyczny i w końcu stwierdzono że choruję na syndorm Arnolda Chiari I. Ta diagnoza wyjaśniała moje złe samopoczucie.

Zaczęłam ponownie konsultować się z lekarzami szukając rozwiązania tego problemu i ulgi w cierpieniu. Najpierw udałam się do centrum w moim mieście, gdzie nikt nie wiedział jak mi pomóc. Popjechałam do Florencji i do Rzymu gdzie pewien renomowany neurochirurg zaproponował mi deskompresję nie patrząc nawet na wyniki moich badań. Po tak wielu rozczarowaniach zaczęłam szukać jakiegoś rozwiązania w internecie i znalazłam centrum w Hiszpanii, w Barcelonie , które, między innymi, zajmowało się chorymi na syndrom Chiari I.

Udałam się do Mediolanu gdzie zostałam potraktowana w sposób bardzo poprawny, lekarz oznajmił że mogę być operowana ale trzeba jeszcze trochę poczekać. Wspomniałam o dr. Royo z barcelony, ale powiedziano mi że mój przypadek absolutnie nie nadaje się do tego typu operacji i że tak czy innaczej nic ona nie daje i doktor jedyne co robi to szybko zarabia dużo pieniędzy. Znowu straciłam nadzieję!

Kiedy wróciłam do domu udałam się do mojego lekarza rodzinnego, wukrzyczałam mu wszystkie moje zmartwienia i poprosiłam żeby wyraził swoją opinię na temat techniki dr.Royo z punktu widzenia medycznego. Również on był nastawiony sceptycznie do tego typu leczenia. Zaproponował że wyśle mój rezonans swojemu koledze, neurochirurgowi pracującemu w Stanach Zjednoczonych. Jego odpowiedź była następująca: “Chora absolutnie nie jest kandydatką na operację sekcji filum terminale”.

Nie chciałam się poddać, natrafiłam w internecie na forum osób z tą samą patologią co ja zoperowanych przez dr. Royo. Jedna z nich, Rosalia, mieszkała na Sycylii i skontaktowałam się z nią, a ona przedstawiła mnie jszcze innym osobom. Zostałam bardzo dobrze poinformowana, wszyscy byli bardzo zadowolenie z operacji w klinice dr. Royo.

Powróciła nadzieja że jednak istniał sposób na no by ulżyć mi w cierpieniu.

Od operacji minęły już ponad trzy miesiące a ja czuje się świetnie, bóle nie powróciły.

Chcę zaapelować do naszych włoskich lekarzy, by znieśli bariery które odzielają ich od innych specjalistów na świecie. Muszą oni zdać sobie sprawę że deskompresja nie jest metodą która pomaga chorym. Powinni zaakceptować i popierać technikę dr. Royo, która bez wątpienia daje bardzo dobre rezultaty.

Powinniśmy zacząć walczyć o nasze prawa jako pacjentów.

Adres: Via Media n. 2 98073 Mistretta (ME), Włochy
Tel: (+39) 0921-381091
Tel Kom: 3207073770
E-mail:[email protected]