Herminia Carrizosa Guerra. Syndrom Arnolda Chiari I. Siringoielia. Skolioza.

Published by ICSEB at 14 diciembre, 2006

Data operacji: grudzień 2006

Nazywam się Herminia, mieszkam w Maladze i mam 57 lat.
Chciałabym żeby moja historia dała nadzieją tym ktorzy już ją stacili, ponieważ istnieje metoda ktora może nam pomoc i nie jesteśmy skazani na wozek inwaiidzki.

Od 1987 miałam objawy Chiari jednak chorobę zdjagnozowano u mnie dopiero w 97 roku. Przez te 10 lat chodziłam od jednego traumatologa do drugiego tak samo do neurologow aż w koncu pewna fizjoterapeuta odkryła moją chorobę. Po diagnozie zrobiono mi odbarczenie po ktorym rekonwalescencja trwała prawie 6 miesięcy. Mimo dużego ryzyka wszystko ładnie się zagoiło jednak moje objawy nie minęły.

Mo stan zamiast się poprawiać pogarszał się coraz bardziej. Zdjagnozowano mi wrzody co spowodowało że przez miesiąc musiałam odżywiać się jedynie papkami. Czasem bol podczas przełykania był tak silny że wolałam nic nie jeść.

Mowią że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. W listopadzie 2006 straciłam przytoność i upadłam łamiąc nogę. Od tego momentu postanowiłam walczyć z chorobą i nie poddawać się.

Moje corki znalazły stronę internetową Dr. Royo. Wysłałyśmy maila i odpowiedz była natychmiastowa. Po 15 dniach doktor mnie przyjął ja postanowiłam całkowicie zaufać temu geniuszowi medycyny. 13 grudnia zrobiono mi badania, 14 zoperowano a 15 po prawie roku bez możliwości normalnego jedzenia przed wyjście ze szpitala zjadłam 2 rogaliki bez żadnego problemu. Wiele objawow zniknęło, dzięki operacji filum terminale mogę znowu patrzeć w przyszłość.

Bol ktory odczuwałam właściwie całkowicie zniknął nie muszę nawet brać żadnych tabletek przeciwbolowych. Odzyskałam czucie w parwej ręce i zniknęło mrowienie. Nie mam zawrotow glowy i nie bolą mnie nog, czuje się jakbym miała 20 lat i oczywiście od operacji nie mam problemow z jedzeniem.

Dziękuję za to że walczycie z tą chorobą, za wasz talent i opiekę jaką obdarzacie chorego.

E-mail: [email protected]