FAQs (frequently asked questions), czyli najczęściej zadawane pytania, to wynik pracy personelu administracyjnego w formie zbioru najważniejszych pytań, zarówno ze względu na ich istotność jak i częstotliwość pojawiania się, od początku działalności Instytutu Chiari & Siringomielia & Escoliosis de Barcelona.
Odpowiedź na każde zagadnienie, została opracowana przez zespół medyczny, pod nadzorem Dyrektora Instytutu, dr. Miguela Bautisty Royo Salvadora.
Celem tego zbioru jest chęć pomocy, odpowiedzi i wyjaśnienia najczęściej pojawiających się pytań i wątpliwości u pacjentów cierpiących z powodu którejkolwiek z chorób, które leczymy. W żadnym wypadku jednak nie może on zastąpić osobistej wizyty i opinii lekarskiej.
Akceptacja niniejszej informacji prawnej, jest równoznaczna z uznaniem, iż poniższe zagadnienia mają wyłącznie charakter informacyjny. Prosimy nie podejmować żadnej decyzji, przed wcześniejszym skonsultowaniem jej z lekarzem specjalistą.
Mam nadzieję, że odnajdą Państwo tutaj odpowiedzi na swoje pytania.
Dr. Miguel Bautista Royo Salvador.
Dyrektor Instytutu Chiari & Siringomielia & Escoliosis de Barcelona.
1.1. NA TEMAT DIAGNOZY
By móc potwierdzić jedną lub kilka z powyższych chorób, należy wykonać i przesłać do nas następujące badania:
RM (rezonans magnetyczny) głowy
RM odcinka szyjnego kręgosłupa
RM odcinka piersiowego kręgosłupa
RM odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa w pozycji na plecach i na brzuchu.
Skoliogram przód i profil (RTG całego kręgosłupa na jednej kliszy, wraz z ewentualnymi obliczeniami stopnia skrzywienia kręgosłupa)
W momencie posiadania wyżej wymienionych badań, można przesłać je do nas razem z odpowiednimi opisami medycznymi poprzez naszą stronę internetową. W odpowiedzi otrzymają Państwo opinię naszych lekarzy na temat Państwa przypadku i informację na temat ewentualnej konieczności osobistej wizyty w celu potwierdzenia diagnozy.
Ponieważ, zgodnie z naszymi badaniami, ta choroba bardzo często powiązana jest z innymi chorobami rdzenia kręgowego i by móc potwierdzić diagnozę, nasi specjaliści potrzebują kompletu wyżej wymienionych badań.
W momencie gdy zdiagnozuje się obniżenie migdałków móżdżku, niezależnie jak nieznaczne, nasi specjaliści dokładnie analizują pozostałe rezonanse oraz inne badania, w celu potwierdzenia, czy to obniżenie wiąże się z mechanizmem napinania rdzenia oraz by zidentyfikować przyczynę tego napięcia.
Jeśli potwierdzi się, że występuje napięcie rdzenia i jego przyczyną jest anormalnie napięte filum terminale (tzw. Choroba Filum), wtedy wskazaniem jest jak najszybsze przeprowadzenie SFT, na podstawie diagnozy Syndromu Trakcji Rdzenia, w celu eliminacji tego napięcia, które uszkadza rdzeń kręgowy.
“(Z greckiego idios, własny, pathos, cierpienie). Choroba, która występuje sama z siebie, niezależnie od jakiegokolwiek innego stanu chorobowego”.
Ten termin wskazuje na chorobę pierwotną, bez znanej przyczyny. Do tego momentu, jamistość rdzenia, która nie była wywołana urazem lub guzem, uznawana była za chorobę o nieznanej przyczynie. Tak samo postępowano w przypadku skoliozy, jeśli jej przyczyną nie był uraz, guz, zaburzenia nerwowo-mięśniowe lub choroba degeneracyjna.
Dr. Royo Salvador, swoją teorią o anormalnym napięciu filum terminale, wyjaśnił pochodzenie obu chorób (wspólna przyczyna etiopatogeniczna).
Możliwość podróży samolotem z taką diagnozą, zależy od stanu w jakim znajduje się pacjent. Przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji, prosimy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.
Nasz Instytut jest Instytutem Neurochirurgicznym i zajmuje się również diagnozą i leczeniem wodogłowia. Jednak dla tego schorzenia, nie oferujemy leczenia innego niż w pozostałych ośrodkach neurochirurgicznych.
Jeśli pacjent nie jest z Barcelony lub okolic, zalecamy by w pierwszej kolejności udał się do specjalisty w swoim rejonie zamieszkania, ponieważ operacja odprowadzenia płynu mózgowo-rdzeniowego, którą zazwyczaj stosuje się w tego typu przypadkach, wymaga okresu kontrolnego, którego nie należy przeprowadzać na odległość.
Choroba Filum lub Syndrom Nerwowo-Czaszkowo-Kręgowy to termin, którego używamy by opisać zespół manifestacji klinicznych wywołanych napięciem rdzenia kręgowego poprzez nadmiernie napięte filum terminale. Takie manifestacje kliniczne mogą odpowiadać syndromowi Arnolda Chiari I, idiopatycznej jamistości rdzenia, skoliozie idiopatycznej lub innym powiązanym chorobom.
Często obserwujemy, że zaawansowanie jamistości na poziomie anatomicznym nie zawsze odpowiada proporcjonalnie objawom odczuwanym przez pacjenta.
Mimo wszystko, na podstawie konceptu Choroby Filum (anormalnie napiętego filum terminale) jako przyczyny jamistości rdzenia, w momencie gdy nastąpi rozpoznanie choroby, nasi neurochirurdzy zalecajązastosowanie leczenia w formie sekcji filum terminale, w celu uwolnienia rdzenia i natychmiastowego zatrzymania procesu nekrozy tkanek, który powoduje powstawanie jam.
W przypadku skoliozy idiopatycznej powyżej 40º, wykrzywianie się kręgosłupa nie zależy jedynie od napięcia pochodzącego od filum terminale, ale również od siły przyciągania ziemskiego.
Być może, po SFT postęp skoliozy zostanie zatrzymany, jednak równie dobrze może w dalszym ciągu postępować, z tym, że wolniej niż postępowałby bez zastosowania leczenia.
W takich przypadkach, nasz zespół medyczny, oceni, w zależności od każdego przypadku, wskazania pooperacyjne: rehabilitacja, fizjoterapia, gorset, itp.
Nasz zespół pracuje ze skoliozą z punktu widzenia neurologicznego i neurochirurgicznego. W skoliozie idiopatycznej rdzeń kręgowy poddawany jest ciągłemu napięciu i naciąganiu, które stopniowo go niszczą. Za pomocą SFT eliminuje się napięcie rdzenia i zanika siła, która powoduje wykrzywianie się kręgosłupa, pochodząca od filum terminale.
Ten zabieg jest fundamentalny w każdym przypadku, i jeśli to możliwe, najlepiej gdy przeprowadzi się go przed operacją usztywnienia kręgosłupa. W ten sposób można uniknąć ryzyka paraliżu, który powiązany jest z operacją usztywniania, ze względu na zwiększenie napięcia rdzenia w procesie prostowania kręgosłupa.
Jeśli jednak pacjent przeszedł już operację usztywnienia kręgosłupa, w dalszym ciągu zalecany jest zabieg SFT, który uwolni rdzeń od napięcia pochodzącego od anormalnie napiętego filum terminale, na którą dodatkowo nakłada się napięcie pochodzące do procesu prostowania kręgosłupa.
Nasz Instytut jest centrum neurochirurgicznym, który bada i leczy skoliozę z perspektywy rdzenia kręgowego, znajdującego się wewnątrz kręgosłupa. Potrzebne są wyniki rezonansu magnetycznego, by lekarze mogli ocenić stan rdzenia kręgowego. W przypadku zdjęć RTG, widoczna jest jedynie część kostna kręgosłupa.
1.2. LECZENIE
Za pomocą minimalnie inwazyjnej techniki filum terminale metody Filum System® wykonuje się przecięcie więzadła w okolicy kości krzyżowej, bez konieczności naruszania samej kości oraz otwierania opon mózgowo-rdzeniowych. Rana pooperacyjna ma długość kilku centymetrów i nie ma szwów zewnętrznych. W przypadku osób dorosłych, jeśli nie ma przeciwskazań, stosuje się znieczulenie miejscowe i sedację.
Blizna zlokalizowana jest w okolicy kości krzyżowej, pod koniec kręgosłupa i w punkcie rozpoczęcia bruzdy pośladkowej. Jest mało widoczna i z czasem może być w ogóle niedostrzegalna.
Jedynym ryzykiem lub komplikacją SFT przeprowadzanej przez naszych neurochirurgów jest krwiak lub infekcja rany, w przypadku nieprzestrzegania zaleceń pooperacyjnych. Wśród nich znajduje się, miedzy innymi, zalecenie o unikaniu wysiłków fizycznych, które mogą naruszyć ranę, oraz zalecenie o niezamoczeniu rany przez okres 10 dni od zabiegu.
Trzeba mieć jednak na uwadze, że jak każdy zabieg chirurgiczny, również ten, podlega okolicznościom zewnętrznym, niezależnym od samej techniki chirurgicznej, i związanym np. z procesem znieczulenia lub innymi.
Sekcja więzadła filum terminale powoduje zanik anormalnego napięcia, które oddziałuje na rdzeń kręgowy i system nerwowy chorych. Podczas operacji uwalnia się rdzeń i system nerwowy od tego napięcia, jednak żadna tkanka czy narząd nie zmienia swojej pozycji.
W niektórych przypadkach jednak, obserwuje się, że stożek rdzenia i/lub obniżone migdałki móżdżku, z czasem i bardzo wolno (zazwyczaj po wielu latach od zabiegu) mogą unieść się o kilka centymetrów.
Nasz Instytut opiera się na innowacyjnej teorii dr. Royo Salvadora, według której syndrom Arnolda Chiari I, idiopatyczna jamistość rdzenia i skolioza idiopatyczna mają tą samą przyczynę: anormalne napięcie rdzenia kręgowego, wywołane filum terminale. Nasi specjaliści uważają, że przecięcie tego więzadła sprawia, że zanika napięcie uszkadzające rdzeń.
Konwencjonalnie, w stosunku do tych chorób, stosuje się inne teorie, inne przyczyny i inne metody leczenia. Natomiast, sekcję filum terminale (z laminectomią lędźwiową) stosuje się w przypadku zakotwiczenia rdzenia kręgowego. To wyjaśnia dlaczego wielu lekarzy jeszcze nie stosuje naszej metody, a tym samym nie jest zaznajomionych z korzyściami płynącymi z jej implementacji.
Zalecenia odnośnie tego kiedy zastosować daną metodę leczenia, zależy od relacji ryzyko-korzyści choroby i operacji.
SFT według metody Filum System® ma tą zaletę, że zatrzymuje postęp choroby, z równoczesną minimalizacją ryzyka operacji (zazwyczaj stosuje się znieczulenie ogólne i sedację, a jedyną zaobserwowaną dotąd komplikacją jest infekcja rany). Dlatego też, ocena medyczna może różnić się w porównaniu do innych metod leczenia chirurgicznego, które konwencjonalnie stosuje się w przypadku tych chorób.
Ten koncept leczenia zakłada eliminację przyczyny choroby i unikniecie uszkodzeń systemu nerwowego, które mogłyby w przyszłości nastąpić. Dlatego też, w momencie gdy zaistnieje wskazanie do operacji, zalecane jest wykonanie minimalnie inwazyjnego zabiegu, najszybciej jak to możliwe.
Nasza metoda Filum System® jest metodą ekskluzywną i na ten moment nie ma na świecie innych instytutów i neurochirurgów, którzy wykonują sekcje filum teminale, zgodnie z protokołami Filum System®.
Filum Academy Barcelona® jest organizmem zależnym od Chiari & Scoliosis & Syringomyelia Foundation, którego zadaniem jest szkolenie innych neurochirurgów, zespołów medycznych i instytutów neurologicznych, zarówno na poziomie Filum System® Sanitary, jak również Filum System® Surgery.
Aktualnie istnieją jedynie akredytacje na poziomie Filum System® Sanitary, który obejmuje wiedzę z zakresu diagnostyki, opieki i kontroli pacjenta cierpiącego na choroby wywołane anormalnie napiętym filum terminale. Natomiast zabieg sekcji filum terminale według metody Filum System® wykonuje się jedynie w Instytucie Chiari & Siringomielia & Escoliosis de Barcelona (ICSEB).
By dowiedzieć się, którzy specjaliści i jakie Centra posiadają naszą akredytację, prosimy skonsultować informacje zawarte w dziale „Współpraca medyczna”.
By mieć pewność, że odkrycia i rozwój teorii prezentowanej przez dr. Royo Salvadora, są rozpowszechniane z zachowaniem absolutnej gwarancji, korzystamy z jednego z najlepszych systemów międzynarodowych, który poświadcza, że wszystko oznaczone znakiem „®” jest w 100% wierne zawartości i protokołom zarejestrowanym przez właściciela marki.
Gdy pojawia się jakaś nowa metoda, często pojawiają się również naśladowcy, którzy nie respektują podstawowych zasad odnoszących się do własności intelektualnej i przemysłowej. W konsekwencji, takie działania działają na szkodę marki, a co gorsze, narażają na niebezpieczeństwo pacjentów, poprzez niestosowanie poprawnie wszystkich aspektów, które tworzą ten znak towarowy, i które obejmują dużo więcej niż samą technikę chirurgiczną.
Więzadło filum terminale spełnia rolę w fazie embrionalnej rozwoju organizmu, jednak później już nie. Dlatego też, jego przecięcie zarówno w okresie dziecięcym, młodzieńczym czy dorosłym, nie ma negatywnych konsekwencji.
Choroba nie ma preferencji wiekowych, i u każdego pacjenta objawia się w sposób unikalny i indywidualny. U ponad 800 pacjentów mieliśmy zarówno przypadki dzieci, u których rdzeń kręgowy był już bardzo uszkodzony, jak również osób dorosłych z niewielkimi uszkodzeniami i vice versa. To co ma wpływ na wyniki zabiegu, to rodzaj i rozwój uszkodzeń systemu nerwowego, a nie wiek pacjenta.
Dlatego też, ze względu na przypadkowość ekspresji Choroby Filum (z SACH.I, SM.I, ESC.I), w momencie decyzji o wskazaniu do operacji, zaleca się poddanie się zabiegowi tak szybko jak to możliwe, by zatrzymać postęp choroby i dalsze uszkodzenia systemu nerwowego.
Wiemy z doświadczenia, że sekcję filum temrinale najlepiej jest przeprowadzić tak wcześnie jak to tylko możliwe, by zatrzymać postęp choroby. Dlatego też, w momencie jak zdiagnozuje się występowanie nadmiernego napięcia rdzenia, wskazane jest zaplanowanie zabiegu, bez żadnego przeciwskazania odnośnie wieku pacjenta.
Wśród 800 pacjentów zoperowanych w naszym Instytucie za pomocą minimalnie inwazyjnej sekcji filum terminale, 5,71% to dzieci poniżej 12 roku życia.
Aktualnie, nasz najmłodszy zoperowany pacjent miał 11 miesięcy w momencie zabiegu.
Zazwyczaj, u dzieci stosuje się znieczulenie ogólne. Zawsze jednak ostateczna decyzja zależy od lekarza anestezjologa.
Zabiegi w zależności od wieku pacjenta:
Wśród 800 pacjentów zoperowanych w naszym Instytucie za pomocą minimalnie inwazyjnej techniki sekcji filum terminale, 6,86% to młodzież w wieku 12-16 lat. Zazwyczaj u pacjentów w tym przedziale wiekowym stosuje się znieczulenie ogólne. Konwencjonalnie, na poziomie medycznym, osoby powyżej 16 roku życia uznaje się za biologicznie dorosłe, i jeśli nie ma przeciwskazań, stosuje się u nich znieczulenie miejscowe z sedacją. Zawsze jednak ostateczna decyzja należy do lekarza anestezjologa.
Wśród 800 pacjentów zoperowanych w naszym Instytucie, za pomocą minimalnie inwazyjnej techniki sekcji filum terminale, 5% stanowią osoby powyżej 65 roku życia.
Zgodnie z filozofią ICSEB, staramy się pomagać zawsze, gdy korzyści płynące z zastosowanego leczenia mogą poprawić jakość życia chorych, nawet jeśli byłoby to choćby na kilka lat.
Nasz najstarszy, zoperowany za pomocą SFT pacjent, miał 86 lat w momencie zabiegu.
Nie. Moment cyklu menstruacyjnego, w którym znajduje się pacjentka, nie ma żadnego wpływu na zabieg.
Po zabiegu SFT istnieje możliwość ponownego zaczepienia się przeciętego końca filum terminale de jego otoczenia. Istnieje obszerna bibliografia odnośnie sekcji wewnętrznego filum terminale, w której wskaźnik ponownego zaczepienia FT waha się miedzy 1 a 55 %, w zależności od autora (Stone and Rozzelle 2010, Cochrane et al 1998). Odnośnie sekcji filum terminale w miejscu jego łączenia się z kością guziczną, którą stosujemy w ICSEB, nie istniej bibliografia na ten temat. Z naszego doświadczenia, u ponad tysiąca zoperowanych przypadków, mamy świadomość tylko jednego przypadku klinicznego ponownego zaczepienia się filum terminale, które spowodowało powrót objawów, co w konsekwencji doprowadziło do konieczności ponownego zabiegu.
1.3. REZULTATY
W większości operowanych w naszym centrum przypadków, położenie migdałków móżdżku nie zmienia się po przecięciu filum. To co natychmiastowo zanika po operacji, to nacisk na tkankę nerwową w rejonie otworu wielkiego, spowodowany napięciem rdzenia, powodujący ryzyko zaburzeń sercowo-oddechowych, poprzez napięcie i ucisk w obszarach gdzie zlokalizowane są centra odpowiedzialne za pracę tych układów.
W niektórych przypadkach jednak, 2-3 lata po zabiegu, zaobserwowaliśmy, że migdałki móżdżku uniosły się o kilka milimetrów, a w bardzo szczególnych przypadkach, powróciły na swoje prawidłowe miejsce.
Sekcja filum terminale ma za cel zatrzymanie postępu choroby. Uszkodzenia systemu nerwowego wywołane napięciem rdzenia, mogą być odwracalne lub nieodwracalne. Objawy wywołane uszkodzeniami odwracalnymi, połączone są z tkanką nerwową, która nie funkcjonuje poprawnie, ale jeszcze nie obumarła. W takim przypadku, tego typu objawy mogą zaniknąć w momencie powrotu tkanki nerwowej do poprawnego funkcjonowania. Objawy wywołane obumarłą tkanką nerwową, najprawdopodobniej nie zanikną. Dlatego też, nasi lekarze zalecają wykonanie zabiegu jak najszybciej, w momencie gdy zaistnieje wskazanie do operacji.
Jeśli pacjent, chory na syndrom Arnolda Chiari I, został poddany wcześniej jednej lub kilku operacjom odbarczenia, w zależności od ewentualnych powikłań pooperacyjnych, obecności uszkodzeń nieodwracalnych systemu nerwowego, oraz ewentualnego występowania innych, niezależnych chorób, wyniki sekcji filum terminale mogą być częściowe, w porównaniu do pacjentów, którzy zdecydowali się na zastosowanie wyłącznie metody Filum System®.
ICSEB nie ocenia interwencji chirurgicznej odbarczenia szczytowo-potylicznego, zarówno z wykorzystaniem techniki klasycznej, jak i „minimalnie inwazyjnej”, ponieważ to podejście zostało całkowicie odrzucone przez teorię, na której opierają się badania dr. Royo Salvadora, wykonane na przestrzeni 40 lat.
Teoria dr. Royo Salvadora potwierdziła i udokumentował, że postęp skoliozy idiopatycznej, poniżej 40º, zatrzymuje się po sekcji filum terminale.
Jest możliwe, że po zastosowaniu tej metody leczenia, u pacjentów ze skoliozą poniżej 30º, nastąpi redukcja skrzywienia. W zależności od przypadku, może to nastąpić samoistnie, po zastosowaniu fizjoterapii lub gorsetu.
1.4. OKRES POOPERACYJNY
Po sekcji filum terminale, za pomocą minimalnie inwazyjnej techniki, głównym zaleceniem jest kategoryczny zakaz zamoczenia, lub zabrudzenia rany, przez okres 10 dni. Po tym czasie, i za pozwoleniem lekarza, pacjent może brać prysznic, ale nie może kapać się w wannie, basenie lub morzu.
W zależności od intensywności bólu odczuwanego w okolicach rany, pacjent, w momencie otrzymania wypisu ze szpitala, może powrócić do normalnej aktywności, pracy/szkoły, zawsze, gdy nie wymaga ona wysiłku fizycznego, takiego jak podnoszenie ciężkich przedmiotów, lub długotrwałego pozostawania w powtarzających się pozycjach, które mogą naruszyć ranę.
Po około 40 dniach od zabiegu, wskazana jest kontrola pooperacyjna, podczas której specjalista oceni stan zabliźnienia razy i zezwoli na całkowity powrót do normalnej aktywności, da wskazówki odnośnie rehabilitacji, fizjoterapii lub sportu, w zależności od przypadku.
Kolejna kontrola odbywa się po roku od operacji. Należy na niej przedstawić zaktualizowane badania uzupełniające (rezonanse), które ukazywały uszkodzenia systemu nerwowego przed zabiegiem.
W okresie pooperacyjnym, po sekcji filum terminale, objawy i manifestacje kliniczne choroby mogą przechodzić przez fazy fluktuacji. Mogą one zanikać i/lub zwiększać swoją intensywność/częstotliwość/czas trwania. Tego typu zmiany mogą pojawiać się sporadycznie, w ciągu pierwszego miesiąca lub przez wiele miesięcy po zabiegu.
Obserwujemy, że większość pacjentów odnajduje nową równowagę swoich objawów po około roku od operacji. Mamy jednak przypadki pacjentów, u których nastąpiło to w dniu zabiegu i innych, u których ten okres trwał nawet do dwóch lat.
Przypominamy, że długoterminową ewolucję kliniczną i jej fazy, należy zawsze obserwować razem ze specjalistą, który jest w stanie ocenić zmiany w sposób obiektywny.
Zalecenia i czas trwania rehabilitacji pooperacyjnej są różne dla każdego pacjenta, i zależą od wielu czynników: stanu pacjenta, uszkodzeń odwracalnych lub nie, dostępu do specjalistów z zakresu fizjoterapii, warunków i możliwości sanitarnych w kraju pochodzenia, itp.
Nasi specjaliści przekażą swoje wskazówki podczas kontroli po miesiącu od SFT.
Nasz Instytut ściśle współpracuje z Centrum Medycznym Mantia, w Palermo, we Włoszech, w którym pracują jedyni na świecie specjaliści od rehabilitacji, którzy zostali przygotowani i przeszkoleni na podstawie ekskluzywnego Protokołu Mantia-Royo, o leczeniu pooperacyjnym po SFT.
Jeśli specjaliści w Państwa rejonie zamieszkania nie są w stanie zaplanować Państwa leczenia, mogą Państwo wybrać jedną z kilku ofert, które ma przygotowane Centrum Medyczne Mantia, dla pacjentów międzynarodowych. Można wybrać miedzy kilkoma dniami, lub tygodniami wizyt i intensywnych sesji fizjoterapeutycznych, które po powrocie do domu pozwalają na samodzielne wykonywanie wskazanych ćwiczeń, przygotowanych indywidualnie dla każdego pacjenta.
Jeśli, ze względów osobistych, nie jest możliwe takie rozwiązanie, nasi lekarze mogą przygotować dokument z ogólnymi wskazówkami odnośnie faz i celów fizjoterapii, które uznają za najbardziej wskazane w danym przypadku.
Jeśli jest Pan niedawno operowanym pacjentem, i nie znajduje się już w Barcelonie, w związku z jakimkolwiek problemem związanym z raną lub swoim stanem klinicznym, zalecamy natychmiastowe udanie się po pomoc na ostry dyżur, do swojego lekarza rodzinnego lub zaufanego chirurga, zawsze informując o tym fakcie naszych neurochirurgów.
Rana chirurgiczna potrzebuje około 40 dni by się poprawnie zabliźnić po zabiegu SFT. Przez pierwsze 10 dni zaleca się by jej nie zamoczyć. Po tym czasie, i za pozwoleniem lekarskim, można brać prysznic, jednak nie należy kapać się w wannie/basenie/morzu, przez kolejnych 30 dni.
W związku z codziennymi czynnościami, zaleca się normalną aktywność, bez wysiłku fizycznego. To znaczy, że pacjent może powrócić do pracy/szkoły/codziennych zajęć, zawsze gdy nie wymagają one podnoszenia ciężkich przedmiotów lub wysiłku fizycznego, który mógłby naruszyć ranę.
Podczas kontroli po miesiącu, i jeśli jest to konieczne, pacjent otrzyma wskazanie do rehabilitacji, lub powrotu do aktywności sportowej.
1.5. ROKOWANIA DŁUGOTERMINOWE
Po zabiegu pacjent może odczuwać fluktuacje (naprzemienne słabniecie i nasilanie się) w odczuwaniu objawów, które miał wcześniej. W momencie gdy organizm ustali nową równowagę, nastąpi stabilizacja objawów. Może to nastąpić w kilka tygodni po zabiegu, jak również po kilku miesiącach lub nawet latach.
Zaobserwowaliśmy, że system nerwowy ma zdolność do naprawy uszkodzeń odwracalnych i poprawy objawów nimi wywołanych. Ten proces może trwać wiele lat, nawet 10 lub 15.
Od poniedziałku do czwartku: 9-18h (UTC +1)
Piątek: 9-15h (UTC +1)
Sobota, niedziela: zamknięte
+34 932 800 836
+34 932 066 406
Regulacje prawne
Informacja prawna
Pº Manuel Girona, nº 32
Barcelona, España, CP 08034
Instytut Chiari & Siringomielia & Escoliosis de Barcelona (ICSEB) spełnia wymogi Rozporządzenia UE 2016/679 (RGPD).
Zawartość tej strony web jest nieoficjalnym tłumaczeniem tekstu oryginalnego umieszczonego na stronie web po HISZPAŃSKU i jest jedynie uprzejmością Instytutu Chiari & Siringomielia & Escoliosis de Barcelona i ma na celu ułatwienie zrozumienia oryginalnego teksu osobie, która połączy się z tą stroną.