Wrzesień: miesiąc Syndromu Arnolda-Chiari
WYJAŚNIAMY WĄTPLIWOŚCI
na temat Syndromu Arnolda-Chiari typu I i jego leczenia metodą Filum System^®

Published by ICSEB at 28 septiembre, 2025

Jak co roku, we wrześniu poświęcamy czas na zwiększanie świadomości na temat Syndromu Arnolda-Chiari. Międzynarodowy Dzień tego schorzenia obchodzony jest 28 września, którego celem jest zwiększenie widoczności tego schorzenia oraz wsparcie dla osób chorych i ich rodzin.

Jak wiadomo, nasz Instytut proponuje pacjentom unikalną metodę leczenia tej patologii – za pomocą naszej ekskluzywnej, minimalnie inwazyjnej techniki chirurgicznej, a następnie przywracania uszkodzonych i zaburzonych funkcji układu nerwowego (tych, które są odwracalne i możliwe do odzyskania) poprzez rehabilitację i leczenie farmakologiczne.

Etiologiczne odkrycie Dr. Royo zakłada, że więzadło – Filum Terminale, które jest wrodzenie zbyt napięte, powoduje nadmierne pociąganie całego ośrodkowego układu nerwowego (OUN). To wszystko stanowi tzw. Chorobę Filum (EF). Jednym z jej skutków, między innymi, jest przemieszczenie całego OUN, a w szczególności jego najbardziej widocznej dolnej części – migdałków móżdżku – przez otwór potyliczny, co jest typowym objawem dla tego syndromu.

Obecnie Choroba Filum jest często mylona, zwłaszcza z Syndromem Zakotwiczenia Rdzenia Kręgowego – widocznym lub ukrytym (TCS i TSCS), które są dwoma rodzajami dyzrafizmu. W związku z tym chcemy wykorzystać wrzesień – miesiąc świadomości – aby wyjaśnić wątpliwości.

Chociaż termin „dyzrafizm” odnosi się do grupy wrodzonych wad rozwojowych, będących skutkiem nieprawidłowego zamknięcia cewy nerwowej w okresie embrionalnym – i z tego względu EF można w pewien sposób zaliczyć do tej grupy – to jednak w szczególności Choroba Filum polega na mechanicznym konflikcie między osią nerwową a kręgosłupem, kiedy w fazie embrionalnej rozwijają się one w sposób asynchroniczny, przekraczając normalne granice.

Uważamy, że ten asynchroniczny rozwój wraz z opisanym konfliktem mechanicznym jest spowodowany pozornie normalnym więzadłem Filum Terminale, odpowiedzialnym za wiele patologii. Główną z nich – według naszych badań i bazy danych – jest Syndrom Arnolda-Chiari typu I, wywołany przez pociąganie ku dołowi, które ściąga w dół cały ośrodkowy układ nerwowy.

W przeciwieństwie do TCS i TSCS, w których Filum Terminale może zakotwiczać rdzeń na różnych poziomach i być widoczne w badaniach obrazowych (magnetyczny rezonans jądrowy-MRI), — są to jednostki różne od Syndromu Arnolda-Chiari typu I, w którym nie ma dowodów na jakiekolwiek zakotwiczenie rdzenia; natomiast paradygmat przyjęty w definicji EF przyczynia się do zrozumienia samego obniżenia migdałków móżdżku jako dwóch ściśle powiązanych ze sobą jednostek, z których pierwsza jest przyczyną, a druga jej skutkiem.

To otwiera nowe granice w badaniach i poszerza możliwości leczenia dostępne dla pacjentów, oferując im metodę, która ingeruje w przyczynę, a nie w skutek patologii, przy niewielkim ryzyku chirurgicznym.

Usunięcie przyczyny sprawia, że OUN nie jest już narażony na ciągłe pociąganie ku dołowi, które wcześniej na niego oddziaływało, i zyskuje możliwość naprawy oraz regeneracji uszkodzeń powstałych przed leczeniem, co w większości przypadków prowadzi do poprawy jakości życia.

Rozpowszechnianie tego i innych odkryć naszego zespołu przyczynia się do zwiększania świadomości na temat Syndromu Arnolda-Chiari typu I oraz daje nadzieję chorym i ich rodzinom. Zachęcamy Cię do działania!

Poniżej znajdziesz wszystkie niezbędne informacje:

https://institutchiaribcn.com/pl/publikacje-dr-royo/
https://institutchiaribcn.com/pl/faqs/
https://institutchiaribcn.com/pl/choroby-ktore-leczymy/syndrom-arnolda-chiari-i/