Maria Sol Prado Perez. Syndrom napięcia rdzenia. Syndrom Arnolda Chiari I. Idiopatyczna jamistość rdzenia.

Published by ICSEB at 10 noviembre, 2015

Data operacji: lipiec 2010

Nazywam się  Maria Sol Prado Perez, mam 49 lat i aktualnie mieszkam w Ponferrada (Leon, Hiszpania). Około czterech lat temu poddałam się operacji filum terminale w Instytucie Chiari i Siringomielia i Escoliosis w Barcelonie, wykonanej przez dr. Royo i jego ekipę.

Chciałabym podzielić się moim doświadczeniem, gdyby mogło ono pomóc innej chorej osobie.

Ja osobiście nie wiedziałam, że choruję, ponieważ nigdy nie miałam żadnych objawów, które mogłyby wskazywać na chorobę.

W listopadzie 2009 roku miałam wypadek samochodowy (zderzenie) i na podstawie badań wykonanych w szpitalu zostały zdiagnozowane u mnie następujące przypadłości: a) chroniczne bóle szyi, b) sztywność karku, c) nudności posturalne, d) wrażenie hipestezji w prawej górnej kończynie. W związku z tym, zostało mi przepisane leczenie medyczne i farmakologiczne, rehabilitacja, środki przeciwbólowe oraz leki zwiotczające mięsnie.

W czasie leczenia, moje problemy nasilały się, oraz pojawiały się nowe, takie jak: a) sztywność szyi, b) ból w okolicy szyi, c) wrażenie utraty czucia w prawym ramieniu, w dolnej części szyi, prawej piersi, oraz prawej górnej części pleców, d) problemy z przełykaniem pokarmów stałych, e) problemy z prawym uchem.

Ponieważ mój stan się nie poprawiał, a bóle i inne objawy się nasilały, po pewnym czasie udałam się do centrum medycznego, gdzie wykonano mi rezonans magnetyczny głowy i kręgosłupa, którego rezultatem była diagnoza choroby Arnolda Chiari i jamistości rdzenia.

Na podstawie tej diagnozy, postanowiłam poddać się operacji w klinice w Leon, gdzie zaproponowano mi zabieg odbarczenia podpotylicznego z rekonstrukcją opony twardej, który standardowo wymaga 8-12 dni obowiązkowego pobytu w szpitalu.

Jednak, z powodu problemów z terminarzem, po 3 miesiącach czekania, nie było możliwe zaprogramowanie operacji. Dlatego też, postanowiłam skonsultować się z innym lekarzem, i tak przez Internet, dowiedział się, że istnieje klinika specjalizująca się w tej chorobie: Instytut Chiari i Siringomielia i Escoliosis w Barcelonie.

Skontaktowałam się z nimi telefonicznie i przesłałam do nich wszystkie badania jakimi dysponowałam. Na ich podstawie, potwierdzili oni bezsprzecznie diagnozę choroby Arnolda Chiari i jamistość rdzenia. Ich zdaniem, rozwiązaniem była prosta operacja, z minimalnym okresem pobytu w szpitalu.

Kilka dni później, po umówieniu wizyty, udałam się do Barcelony i poddałam się operacji, po której, na następny dzień, otrzymałam wypis ze szpitala.

Po zabiegu, od razu zauważyłam, że wszystkie nieprzyjemne objawy jakie miałam, prawie całkowicie zanikły, i mój ogólny stan był bardzo dobry.

Podczas pierwszej wizyty kontrolnej, zarówno dr. Royo, jak i dr. Marco, byli pod wrażeniem mojego powrotu do zdrowia.

Na dzień dzisiejszy, prowadzę praktycznie normalne życie i właściwie w całości pozbyłam się objawów mojej choroby.

Osobiście uważam, że technika za pomocą której mnie zoperowano, technika filum terminale, jest na dzień dzisiejszy, techniką najwygodniejszą, ze względu na rezultaty jakie u mnie zaszły, oraz na fakt, że jest metoda szybka i wymaga minimalnego okresu pobytu w szpitalu, u mnie był to 1 dzień. Uważam, że jest to bardzo wygodna opcja dla pacjentów dotkniętych tą chorobą.

Na koniec, chciałbym podziękować dr. Royo i jego zespołowi oraz wszystkim pracownikom Instytutu za profesjonalizm, sympatię i uczucie z jakimi się mną zajęli.

Maria Sol Prado Perez