Data operacji: listopad 2013.

Pacjentka, z syndromem Arnolda Chiari I, opowiada, że po raz pierwszy dowiedziała się o swojej chorobie w 2005 roku, przez przypadek, podczas kontroli migreny. Zostało jej zaproponowane odbarczenie podpotyliczne, które odrzuciła, ze względu na zbyt duże ryzyko i niewielkie gwarancje poprawy, które daje ta praktyka.

Choroba z roku na rok się pogłębiała, pacjentka konsultowała się z innymi neurochirurgami, z których wielu sugerowało odbarczenie, na które w dalszym ciągu się nie zgadzała.

Dwa lata temu miała kryzys nadciśnienia wewnątrzczaszkowego i wtedy zadecydowała, że musi podjąć jakąś decyzje, żeby rozwiązać swój problem: ból nie pozwalał jej na prowadzenie normalnego życia.

Znalazła Instytut Chiari w Barcelonie oraz dr. Royo, i skontaktowała się z nim.

Podczas wizyty, został jej zaproponowany zabieg przecięcia Filum Termianel, i pomimo iż nie wiedziała, czy pomoże to na jej ból, zdecydowała się na operację.

Po półtorej miesiąca, twierdzi, że nie bierze żadnych leków przeciwbólowych (wcześniej zażywała opiaty), oraz że nastąpiła poprawa również na poziomie neurologiczny. Jeśli mogłaby cofnąć się w czasie, poddałaby się operacji dużo wcześniej.