Carmen Reyes Barranco. Cervicobraquialgia prawostronna spowodowana przepukliną dysku szyjnego C5-C6

Published by ICSEB at 14 mayo, 2012

Data operacji: 20 marca 2012

Nazywm sie Carmen Reyes Barranco, mam 32 lata i mieszkam w Kartaginie.

Zoperowano mi dyskopatię szyjną C5 C6 i chciałabym podzielić się moim doświadczeniem ze wszystkimi ktorzy cierpią na podobne schorzenie i powiedzieć że istnieje bardzo dobre leczenie.

W 2005 I 2010 roku miałam wypadki samochodowe. Od tamtego czasu miałam bole w szyji i ramionach oraz typowe skurcze mięśni ktore pojawiały się mniej więcj 2 razy w roku i ustępowały po 15-20 dniach kiedy brałam leki przeciwzapalne.

W październiku 2011 z dnia na dzień obudziłam się z okropnym bole szyji. Początkowo myślałam że szyja po prostu mi zdrętwiała, jednak po 3 dniach zaczęło mnie też boleć prawe ramię a właściwie miałam uczucieciężkości. Przez tydzień brałam leki rozluźniające, przeciwzapalne i przeciwbolowe, Bol nie przechodził więc poszłam do lekarza rodzinnego ktory okazało się że był na zwolnieniu więc przyjął mnie jego zastępca. Nie podnosząc się nawet z krzesła zapisał mi miolastan na skurcze mięśni i znowu wszystkie wcześniej wspomniane leki. Powiedziałam że już wcześniej brałam te wszystkie leki więc zalecił fizjoterpię i nie oglądając nawet rezonansow  zaczął masować mi szyję we wszytskie strony. Po godzinie zalecił przyłożenie lodu i tyle. Po kilku dniach nie mogłam wcale ruzać głową więc poszłam do lekarza prywatnego bo do publicznego trzebaby było czekać 3 miesiące. Po opisaniu moich objawow lekarz wstrzykną mi inzitan, Następnego dnia bol był tak silny że poszłam ponownie do tego larza ktory poł żartem powiedział że jeśli aż tak mnie boli to wstrzyknie mi koktajl ktory nic mi nie pomogł i ostatecznie odesłał mnie do domu z kolejną dawką inzitanu. To był tylko początek.

Spędziłam cały dzień bardzo obolała i kiedy w nocy zaczęłam odczuwać strasze pieczenie w szyji pojechałam na pogotowie. Zaczęto podawać mi kroplowki i widząc że czułam się coraz gorzej zafundowno mi morfinę ktora spowodowała że byłam otumaniona ale nie mogłam spać z powodu bolu.

Lerz ktory się mną zajmował postanowił zostawić mnie w szpitalu ponieważ nie wiedział skad brał się moj bol. Byłam w szpitału 45 dni w ciągu ktorych wzięłam chyba wszystkie możliwe leki przede wszystkim morfina, morfina i morfia. Po 2 tygodniach w szpitalu obejrzał mnie dr. Alarcon neurochirurg. Stwierdził że w moim wieku lepiej nie operowaćbo jestem mołoda a operacja jest bardzo skomplikowana i może skonczyć się tym że zostane skazana na wozek inwalidzki. Zalecił żebym została na obserwacji kolejny tydzień. Byłam w fatalnym stanie, bol był nie do zniesienia i do tego jeszcze doszedł syndrom odstawienia morfiny co spowodowało wymioty, dreszcze i stany nerwicowe.

Po dwoch miesiącach znowu wylądowałam w szpitlu gdzie zaaplikowano mi tradadol najpierw dożylnie a potem doustnie. Bol w szyji trochę się zmniejszył ale ramię dalej bolało. N aszczęście trafiłam na Dr. Victoria ktory powiedział mi o Dr. Royo i zapewnił że jeśli mnie zoperuje za miesiąc wszystko się ustabilizuje.

W niedzielę w nocy skontaktował się z dr. Royo i w poniedziałek rano pojechałam do Barcelony. Okazało się że trzeba było zoperować dykopatię ktora uciskała nerw w ramieniu. Bardzo boję się sali operacyjnych ale spokoj jaki transmitował Dr. Royo i zapewnienia Dr. Victoria sprawiły że strach zniknął. Zoperowano mnie 20 marca 2012 i obecnie, po 7 tygodniach jestem jak nowa, bole zniknęły.

Bardzo dziękuję Dr. Royo i przesyłam moc uściskow.