Ostatnia aktualizacja: 03/02/2022, Dr. Miguel B. Royo Salvador, Katalog nr. 10389. Neurochirurg i Neurolog.
ESkolioza idiopatyczna (ESC.I) to boczne skrzywienie kręgosłupa o nieznanej przyczynie. Częściej występuje u płci żeńskiej, zwłaszcza w okresie dojrzewania.
Rys. 5.- RM przekrój podłużny kręgosłupa u pacjenta ze Skoliozą idiopatyczną, gdzie widoczny jest kanał kręgowy i rdzeń który przechodzi od jednej wklęsłości do drugiej, wskazując na istnienie dużej siły napinającej.
Do najczęstszych objawów ESC.I, należą: bóle krzyża, bóle pleców, bóle głowy, zaburzenia funkcji chodu, blokady pleców i parestezje..
– Zgodnie z teoriami konwencjonalnymi:
ESC.I powstaje w wyniku brak równowagi masy mięśniowej w okolicy kręgosłupa; anomalie więzadeł, proprioceptywne zaburzenia postawy, reakcja rdzenia na siły takie jak siła grawitacji lub działanie więzadłowo-mięśniowe; wrodzone zaburzenia metaboliczne, zaburzenia neurologiczne.
– Zgodnie z metodą sanitarną Filum System®:
Według FS®, ESC.I jest wynikiem mechanizmu unikania lub kompensowania siły napinającej rdzeń kręgowy i pochodzącej od anormalnie napiętego Filum Terminale. Tego zaburzenia nie wykazują badania uzupełniające. Ma tą sama przyczynę jak pozostałe idiopatyczne skrzywienia kręgosłupa, hiper-kifoza, hiper-lordoza, zniesienie naturalnych krzywizn kręgosłupa, rotacja kręgów, inwersja naturalnych skrzywień kręgosłupa, które mają taki sam bio-mechanizm.
ESC.I można zdefiniować jako wtórną, gdy skrzywienie kręgosłupa, zarówno w widoku przednim jak i bocznym, powiązane jest ze znaną przyczyną: guzem, urazem, infekcją, itp.
Czynniki ryzyka mające największy wpływ na rozwój ESC.I to:
Skolioza, w zależności od stopnia wykrzywienia kręgosłupa, może wywołać z czasem zarówno uszkodzenia kolateralne w pozostałej części ciała, jak i trudności i dysfunkcje, które w coraz większym stopniu mogą wpływać na jakość życia pacjenta.
Do głównych komplikacji należą:
Kiedy ESC.I, po raz pierwszy, została opisana przez Hipokratesa jako choroba, podejmowano próby wyprostowania kręgosłupa wszelkimi możliwymi sposobami; usztywnienie, fizjoterapia, wyciągi, gorsety. Gdy wspomniane działania nie przynoszą oczekiwanego skutku, w celu korekcji skrzywień, stosuje się aktualnie korekcję chirurgiczną z wykorzystaniem protez metalowych.
Wszystkie zabiegi są objawowe i mają na celu skorygowanie następstw choroby – skrzywień – o nieznanej przyczynie.
W 1993 roku, wraz z opublikowaniem pracy doktorskiej Dr. Royo Salvadora, która dotyczy siły napinającej całego układu nerwowego przez Filum Terminale, jako przyczyny ESC.I – wśród innych chorób – zaprojektowano nowe leczenie, etiologiczne gdzie poprzez chirurgiczne cięcie Filum Terminale eliminowana jest siła napinająca rdzenia kręgowego odpowiedzialna za mechanizm patologiczny.
Ponad 1400 pacjentów ze Skoliozą idiopatyczną, poddało się operacji Sekcji Filum Terminale (SFT), przy użyciu minimalnie inwazyjnej metody Filum System®. U pacjentów nie wystąpiły żadne poważne komplikacje i we wszystkich przypadkach zaobserwowano zmianę w subiektywnym postrzeganiu wyzwolonego kręgosłupa: w większości przypadków zanika postawa skoliotyczna, a krzywizny mniejsze niż 40º poprawiają się. W przypadku Skoliozy idiopatycznej powyżej 40º, w celu złagodzenia działania sił grawitacji na kręgosłup, zalecamy wspomaganie się terapiami konwencjonalnymi.
Nasz zespół Instytutu Chiari & Siringomielia & Escoliosis w Barcelonie, pracuje ze Skoliozą z punktu widzenia neurologicznego i neurochirurgicznego. W Skoliozie idiopatycznej rdzeń kręgowy poddawany jest ciągłemu napięciu i naciąganiu, które stopniowo go niszczą. Za pomocą SFT eliminuje się napięcie rdzenia i zanika siła, która powoduje wykrzywianie się kręgosłupa,pochodząca od Filum Terminale. Proste przecięcie tego więzadła powoduje, że napięcie jakiemu poddany jest rdzeń kręgowy przestaje stymulować skrzywianie się kręgosłupa i zatrzymany zostaje postęp Skoliozy.
Po wykonanej SFT, w zależności od stopnia krzywizny skrzywienia kręgosłupa, ewolucja zatrzymuje się (w przypadku skrzywień od 10º-40º) lub może dalej postępować (w przypadku skrzywień powyżej 40º), ale wolniej niż bez zabiegu metodą Filum System®. W większości przypadków obserwuje się zmniejszenie objawów i oznak.
Nasz zespół medyczny oceni najbardziej odpowiednie wskazanie pooperacyjne dla każdego pacjenta: rehabilitację, korekcyjną stymulację mięśni, fizjoterapię, ortezę lub usztywnienie kręgosłupa.
Operowaliśmy chorych ze Skoliozą idiopatyczną występującą samodzielnie lub w połączeniu z syndromem Arnolda Chiari I i/lub jamistością rdzenia. W większości przypadków postęp choroby został zatrzymany, a w niektórych udało się uzyskać znaczną poprawę, zwłaszcza u osób ze skrzywieniem kręgosłupa poniżej 40º.
Przykłady:
– Przypadek 17584. Widoczne zmniejszenie skrzywienia skoliotycznego, w przypadku operowanym metodą FS® – Obraz przedoperacyjny z 2014 roku i pooperacyjny z 2015 roku.
2014
2015
Aby dowiedzieć się więcej o Skoliozie idiopatycznej, proponujemy zapoznać się z sekcją “Historie pacjentów: Skolioza idiopatyczna”. Przypominamy, że wszystkie przedstawione historie mają charakter informacyjny i odzwierciedlają jedynie opinię osoby, która ją opowiada.
Od poniedziałku do czwartku: 9-18h (UTC +1)
Piątek: 9-15h (UTC +1)
Sobota, niedziela: zamknięte
+34 932 800 836
+34 932 066 406
Regulacje prawne
Informacja prawna
Pº Manuel Girona, nº 32
Barcelona, España, CP 08034
Instytut Chiari & Siringomielia & Escoliosis de Barcelona (ICSEB) spełnia wymogi Rozporządzenia UE 2016/679 (RGPD).
Zawartość tej strony web jest nieoficjalnym tłumaczeniem tekstu oryginalnego umieszczonego na stronie web po HISZPAŃSKU i jest jedynie uprzejmością Instytutu Chiari & Siringomielia & Escoliosis de Barcelona i ma na celu ułatwienie zrozumienia oryginalnego teksu osobie, która połączy się z tą stroną.