Korzystny przebieg przypadku z Syndromem Arnolda-Chiari I i Idiopatyczną jamistością rdzenia (Syringomielia), po 7 latach od zastosowania metody Filum System®

Published by ICSEB at 4 julio, 2025

Przypadek nr 19475

Diagnoza: Syndrom Nerwowo-Czaszkowo-Kręgowy. Choroba Filum. Obniżenie migdałków móżdżku (Syndrom Arnolda-Chiari I). Cysta wewnątrzrdzeniowa (Idiopatyczna jamistość rdzenia – Syringomielia).

Data zabiegu Sekcji Filum Terminale (SFT) według metody Filum System®: Kwiecień 2018.

Pacjentka, która chce pozostać anonimowa, została operowana w wieku 11 lat i od tego czasu wielokrotnie zgłaszała się na kontrole w naszym ośrodku. Ostatnia wizyta odbyła się na początku 2025 roku – 7 lat po zabiegu.

Rys. 1. Przypadek nr 19475: Badania rezonansu magnetycznego z końca 2017 roku – obrazy głowy, odcinka szyjnego, piersiowego i lędźwiowo-krzyżowego.

Przed zabiegiem pacjentka skarżyła się przede wszystkim na bóle głowy, zawroty i zaburzenia równowagi, łatwe i ogólne męczenie się.

Na obrazach rezonansu z 2017 roku (Rys. 1) widoczne były m.in.:

• Obniżenie migdałków móżdżku do poziomu między dolną krawędzią C1 a górną C2. Lekkie poszerzenie IV komory.
• Szeroka jama syringomieliczna w odcinku C4–D1.
• Obrzęk niedokrwienny w odcinku szyjnym i piersiowym sięgający aż do stożka rdzenia (stan przed-syringomieliczny).

Od kontroli po miesiącu, a potem w kolejnych latach – 2019, 2023 i 2024 – obserwowano ogólną poprawę stanu zdrowia pacjentki, aż do niemal całkowitego ustąpienia objawów w 2025 roku. Także badanie neurologiczne potwierdziło ustąpienie większości objawów klinicznych.

W tym przypadku, także na obrazach rezonansu magnetycznego (Rys. 2, 3 i 4), można zauważyć stopniową poprawę pooperacyjną.

Rys. 2. Przypadek nr 19475: Porównawcze badania MRI z lat 2019–2023–2024: uniesienie migdałków móżdżku.

Rys. 3. Przypadek nr 19475: Porównawcze badania MRI z lat 2019–2023–2024: zmniejszenie jamy syringomielicznej w odcinku szyjnym.

Rys. 4. Przypadek nr 19475: Porównawcze badania MRI z lat 2019–2023–2024: zmniejszenie obrzęku niedokrwiennego rdzenia (obraz przed-syringomieliczny) w odcinku piersiowym i lędźwiowym.

Pierwsze obrazy porównawcze (z 2019 roku) nie wykazywały jeszcze znaczących zmian względem rezonansu sprzed operacji z 2017 roku – w wielu przypadkach trzeba poczekać kilka lat, by zauważyć poprawę.

Dopiero na obrazach z 2023 roku, 5 lat po operacji, widać wyraźną poprawę, jeszcze większą w badaniach z końca 2024 roku – po 7 latach od zabiegu:

• Uniesienie migdałków móżdżku i normalizacja IV komory (Rys. 2),
• Zmniejszenie jamy syringomielicznej w odcinku C5–C7 (również zmniejszenie jej szerokości – Rys. 3),
• Zmniejszenie zmian niedokrwiennych/obrzękowych w odcinku piersiowym (Rys. 4).

Jesteśmy bardzo zadowoleni z doskonałych rezultatów leczenia w przypadku tej pacjentki, która obecnie – mając 18 lat – może cieszyć się życiem dzięki uwolnieniu rdzenia kręgowego od napięcia wywołanego przez więzadło Filum Terminale.

Metoda Filum System® zatrzymuje postęp Syndromu Arnolda-Chiari I i Idiopatycznej jamistości rdzenia, wspierając regenerację odwracalnych uszkodzeń w układzie nerwowym i poprawiając jakość życia pacjentów.